کیفیت زندگی و ناباروری.. 14

کیفیت زندگی.. 15

ویژگی‌های كیفیت زندگی.. 17

ابعاد و جنبه‌های کیفیت زندگی.. 17

موضع گیری‌های نظری در خصوص افکار خودآیند منفی.. 19

افکار خودآیند منفی و ناباروری.. 19

افکار خودآیند منفی.. 19

سازمان سلسله مراتبی تفکر. 20

خصوصیات افکار خودآیند. 21

ماهیت افکارخودآیند منفی.. 22

انواع تفکر منفی و تحریفات شناختی.. 22

افکار منفی و رفتارها 23

موضع گیری‌های نظری در خصوص استرس… 24

استرس و ناباروری.. 24

استرس… 24

انواع استرس… 25

تاثیرات استرس… 26

پاسخ‌های احتمالی استرس بر سلامت.. 26

موضع گیری‌های نظری در خصوص مدیریت استرس… 27

منابع مختلف مبارزه با استرس… 28

انواع مقابله کارآمد. 29

اهداف طراحی برنامه مدیریت استرس… 31

مؤلفه‌های مدیریت استرس… 32

جمع بندی.. 33

فصل سوم: روش پژوهش… 34

طرح پژوهش… 34

شرکت کنندگان. 34

ابزارهای پژوهش… 35

مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی.. 35

مقیاس افکار خودکار منفی.. 35

پرسشنامه اضطراب، افسردگی و استرس… 35

شیوه اجرای پژوهش… 36

خلاصه محتوای جلسات.. 36

روش تجزیه و تحلیل داده‌ها 37

فصل چهارم: یافته‌های پژوهش… 38

یک مطلب دیگر :

بررسی جمعیت شناختی.. 38

بررسی توصیفی داده‌ها 39

بررسی استنباطی فرضیه‌ها 40

آزمون فرضیه اول. 40

آزمون فرضیه دوم. 41

آزمون فرضیه سوم. 42

فصل پنجم: بحث و نتیجه‌گیری.. 43

بحث و نتیجه گیری نهایی.. 43

جمع بندی نهایی.. 45

محدودیت‌ها 46

پیشنهادات.. 47

منـابع.. 48

منابع فارسی.. 48

منابع لاتین.. 53

پیوست.. 57

پیوست 1 (پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی) 57

پیوست 2 (مقیاس افکار خودکار منفی) 62

پیوست 3 ( مقیاس افسردگی، استرس و اضطراب) 63

پیوست 4 (پروتکل آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی – رفتاری) 65

Abstract 90

چکیده

یکی از انتظارات و اهدافی که افراد در تشکیل خانواده دارند، داشتن فرزند است که این امر می‌تواند بنیان خانواده را تحکیم بخشد. ناباروری یک رویداد منفی بسیار مهم در زندگی است که منجر به مشکلات روانی و تجربیات استرس‌زای هیجانی می‌شود و بر ابعاد مختلف زندگی افراد تاثیر می‌گذارد. برای مقابله با واکنش‌های روانی ناشی از ناباروری، روش‌های مختلفی وجود دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش گروهی مدیریت استرس بر کاهش استرس، افکار خودآیند منفی و افزایش کیفیت زندگی زنان نابارور می‌باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری زنان ناباروری بودند که در مهر ماه 1393 به کلینیک نوین شهر مشهد مراجعه کرده بودند. 24 زن نابارور با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. طی 10 جلسه، هر جلسه به مدت یك ساعت و سی دقیقه، آموزش گروهی مدیریت استرس (شناختی ـ رفتاری) برای گروه آزمایش انجام پذیرفت و گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای دریافت ننمود. ابزار به کار رفته در این پژوهش، مقیاس کفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، مقیاس افکار خودکار منفی و پرسشنامه اضطراب، افسردگی و استرس DASS-21 بود. یافته‌های توصیفی نشان می‌دهد که آموزش مدیریت استرس، باعث کاهش افکار خودآیند منفی و استرس می شود و همچنین کیفیت زندگی زنان بارور گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل افزایش می دهد. نتایج تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان می‌دهد که تفاوت بین دو گروه، معنی دار است (05/0>P). نتایج پژوهش حاکی از اثر بخشی آموزش مدیریت استرس بر کاهش استرس، کاهش افکار خودآیند منفی و همچنین افزایش کیفیت زندگی زنان نابارور می‌باشد.