دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دانشكده تحصیلات تكمیلی

سمینار برای دریافت درجه كارشناسی ارشد “M.sc”
مهندسی پلیمر – صنایع پلیمر

عنوان :
تأثیر زمانمندی حرارتی بر روی خواص رزینهای فنولی

برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چكیده
برای نشان دادن تأثیر زمانمندی حرارتی بر روی خواص رزینهای فنولی ، خواص ضربه پذیری
ایزود نمونه های باناچ و بدون ناچ یك سری از كامپوزیت های فنولیك شیشه در معرض حرارت
های 180 و 300 و 800 درجه سانتیگراد و همچنین تغییرات در پاسخ دینامیكی آنها در معرض
حرارت 180 درجه سانتیگراد در طی مدت حداكثر 28 روز توسط آنالیز دینامیكی مورد بررسی
قرار گرفته است. برای آماده كردن كامپوزیت چهار رزین فنولیك شامل رزول ، نووالاك، تركیب

یک مطلب دیگر :

رزول و نووالاك ، كوپلیمر فوران – نوولاك / رزول مورد استفاده قرار گرفته است.
خواص ضربه ای نمونه های با ناچ و بدون ناچ تمام كامپوزیت های s-glass در معرض حرارتی
180 درجه سانتیگراد فوق را برای مدت زمانی تا 28 روز بهبود بخشید. بهترین نتایج در دمای
180 درجه سانتیگراد برای كامپوزیت های با پایه كوپلیمر بدست آمد. گرچه تخریب حرارتی در
300 درجه سانتیگراد برای زمانهایی بیشتر از یك روز منجر به كاهش قابل توجه كارآیی این
كامپوزیت می شود.
بهترین حفظ خواص ضربه ای در دماهای 300 و 800 درجه سانتیگراد برای كامپوزیت های
ساخته شده ازتركیب رزول – نووالاك مشاهده می شود. نتایج نشان می دهد كه خواص ضربه
كامپوزیت های فنولیك ساخته شده با رزین های اصلاح شده یعنی همان تركیب رزول – نووالاك

برای دیدن جزییات بیشتر و دانلود پایان نامه اینجا کلیک کنید

یا رزین كوپلیمر فوران – نووالاك / رزول به طور قابل توجه ارتقاء می یابد.
180 به مدت یك روز منجر به بهبود خواص o نتایج نشان می دهد كه زمانمندی حرارتی در c
هرچهار نوع رزین فنولیك می شود،همان طور كه افزایش دمای نقطه ماكزیمم منحنی مدول
(′′E ) و ( tan δ ) برحسب دما نشان می دهد.
مقدمه
كامپوزیت های پلیمری كاربردهای بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند به دلیل مقاومت بسیار
خوب و خاصیت ضربه پذیری بسیار عالی و همچنین ظرفیت ویژه آنهادر كاهش و یا زیاد كردن
وزن عرشه كشتی مورد توجه خاص و ویژه ای در صنعت كشتی سازی قرار گرفته است. پایداری و
مقاومت آنها در برابر زنگ زدگی و تخریب تدریجی توسط محیط آبی و دریایی یكی از مزیت های
بسیار زیاد آنهاست. استفاده از پلیمرها در صنایع مخلتف همیشه نگرانی هایی در خصوص قابلیت
احتراق و حرارت به وجود می آورد. یكی از روشهای جلوگیری از این مشكل اضافه كردن تاخیر
دهنده ها و مواد بازدارنده از آتش و مواد فروكش كننده دود به رزین است. در حالی كه این كار
ممكن است در بعضی از كاربردها موثر واقع شود، اما این روش دارای ضعف هایی است، بعضی از
مكمل ها ممكن است خواص مكانیكی رزین را تخریب كنند.
وقتی كه ماده پلیمری شعله ور می شود ممكن است كه تأخیر دهنده های شعله كه برای بالا
بردن و زیاد كردن دمای احتراق و تشعشع و كاهش سرعت پخش شعله و حرارت به یك رزین
اضافه می شود باعث شود كه سرعت و درجه آزادی و رهایی دود و گازهای سمی را زیاد كند.
به خاطر ساختار و تركیب خاص شیمیایی آنها قابلیت شعله ور شدن مستلزم استفاده از رزین
هایی می باشد كه در برابر حرارت و شعله مقاومتر هستند كه این یك روش نسبتأ متفاوت برای
جلوگیری از این مشكل است. در مقایسه با دیگر رزین های ترموست نظیر پلی استرها و اپوكسی
ها رزین های فنولیك مقاومت بهتری در برابر حرارت دارند همچنین آنها ارزانتر از بسیاری از رزین
هایی هستند كه خواصی شبیه آنها مثل PEEK دارند كه آنها را برای مصارف و كاربردهایی كه
در حجم و اندازه های زیاد دارند جذاب تر می كند. مقاومت و پایداری فنولیك ها در برابر آتش
مستقیمأ به ساختار و تركیب و به مكانیزم های تخریب حرارتی و گرمایی این پلیمرها بستگی
دارد. در مقایسه با رزین های پلی استر تخریب حرارتی رزین های فنولیك منجر به تولید چار در
ساختار آن می شود كه منجر به سرعت ها و درجات بسیار كم و پائین پخش و گسترش شعله و
حرارت می شود.
فنولیك ها دارای یك مقدار بسیار زیادی اكسیژن اصلی (45 -70%) هستند و بنابراین احتراق
و شعله ور شدن آنها دشوار است و در یك شرایط سوختن حفظ می شوند. فنولیك ها همچنین
در میان پائین ترین پلاستیك های تولیدكننده دود هستند كه شناخته شده اند. علاوه بر این
فنولیك ها دودی را تولید می كنند كه از حداكثر پلاستیك های دودكننده و تأخیر دهنده شعله و
حرارت، یك رزین فنولیك استاندارد تولید شده چهار برابر كمتر منوكسید كربن شش برابر كمتر