1-6-1)اختلال اضطراب اجتماعی (Social Anxiety Disorder): 15
1-6-2) برنامه آموزش توجه (ATT): 15
1-6-3) سوگیری توجه (Attention Bias): 16
1-6-4) ترس از ارزیابی منفی 16
1-6-5) ترس از تعامل اجتماعی 16
1-6-6) اجتناب از تعامل اجتماعی 17
1-6-7) اضطراب سخنرانی: 17
فصل دوم: مروری بر پیشینههای نظری و عملی پژوهش 19
2-1: مقدمه 20
2-2: اختلالات اضطرابی 20
2-3: طبقهبندی اختلالات اضطرابی 21
2-4: اختلال اضطراب اجتماعی (هراس اجتماعی) 22
2-5: ملاکهای تشخیصی اضطراب اجتماعی در DSM – IV– TR 22
2-6: ملاکهای تشخیصی اضطراب اجتماعی در ICD-10 23
2-7: شیوع 24
2-8: سیر و پیشآگهی 25
2-9: اختلالات همراه 25
2-10: تشخیص افتراقی 27
2-11: انواع فرعی تشخیصی 29
2-11-1: تعاریف DSM. 29
2-11-2: تفاوتهای بین انواع فرعی تشخیصی 31
2-12: جنبه های شخصیتی در بیماران مبتلا به اختلال هراس 35
2-13: ابعاد هراس اجتماعی 37
2-14: علتشناسی اضطراب اجتماعی 52
2-14-1: دیدگاه روان پویشی 53
2-14-2: عوامل رفتاری 54
2-14-3: عوامل عصب ـ شیمیایی 55
2-14-4: عوامل شناختی 57
2-14-5: آسیبشناسی شناختی هراس اجتماعی 59
2-15: مدلهای شناختی رفتاری 60
2-15-1: دو مدل منسجم شناختی رفتاری در اختلال هراس اجتماعی 60
2-15-2: مدل بازداری رفتاری 62
2-15-3: مدل کمبود مهارت های اجتماعی 63
2-16: درمان های هراس اجتماعی 64
2-16-1: درمان های رفتاری 65
2-16-2: درمان های شناختی و رفتاری 68
2-16-3: سایکودینامیک وروان درمانی میان فردی 72
2-17: تکنیک آموزش توجه (ATT) 75
2-17-1: پیشینه پژوهشی ATT 77
2-18: نتیجهگیری 79
فصل سوم: فرایند روششناختی پژوهش 81
3-1: مقدمه 82
3-2: نوع تحقیق 82
3-3: آزمودنیها 83
3-3-1: جامعه آماری 83
3-3-2: شیوه نمونهگیری 83
3-3-3: ملاکهای شمول و عدم شمول: 84
3-4: ابزارهای گردآوری اطلاعات 84
3-4-1:پرسشنامه هراس اجتماعی (SPIN) 84
3-4-2: مصاحبه تشخیصی مبتنی بر SCID-I (فرست و همکاران، 1996؛ 1389) 85
3-4-3: مقیاس اضطراب اجتماعی لیبوویتز (LSAS) 86
3-4-4: فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی (BFNE) (لیری، 1983) 87
3-4-5: مقیاس ادراک از عملکرد سخنرانی (PSP) 87
3-4-6: تکلیف تشخیص کاوشگر (probe discrimination task) 88
3-5: شیوه انجام تحقیق 88
3-6: شیوه تحلیل دادهها 90
فصل چهارم: نتایج پژوهش 82
یک مطلب دیگر :
4-1: مقدمه 92
4-2: نتایج مربوط به مرحله اول تحقیق: 92
4-2-1: نتایج توصیفی مربوط به ویژگیهای جمعیت شناختی آزمودنیهای مرحله اول 93
4-2-2: نتایج توصیفی مربوط به پرسشنامه هراس اجتماعی 94
4-3: نتایج مربوط به مرحله دوم تحقیق (نتایج مربوط به اجرای مداخله): 95
4-3-1: شاخصهای توصیفی مربوط به ویژگیهای جمعیتشناختی آزمودنیها در گروههای سه گانه و مقایسه آنها با یکدیگر 95
4-3-3: مقایسه میانگین متغیرهای پژوهش در گروههای سه گانه در مرحله پیش آزمون 108
4-3-4: بررسی فرضیههای پژوهش 115
فصل پنجم: بحث و نتیجهگیری 92
5-1: مقدمه 141
5-2: خلاصه نتایج 144
5-3: بحث و نتیجهگیری 146
5-4: محدودیتهای پژوهش 151
5-5: پیشنهادهای پژوهش 152
5-5-1: پیشنهادهای پژوهشی 152
5-5-2: پیشنهاد کاربردی 152
فهرست منابع 141
: مقدمه
اضطراب[1] به منزله بخشی از زندگی هر انسان، در همه افراد در حدی اعتدالآمیز وجود دارد (دادستان، 1389). منظور از اضطراب، هیجانی است ناخوشایند که همه ما درجاتی از آن را در قالب کلمههایی همچون “دلشوره”، “نگرانی”، “تنش” و “ترس” تجربه کردهایم. بنابراین آدمی غالباً در روبروشدن با موقعیتهای تهدیدآمیز یا تنشزا احساس اضطراب و تنش میکند. اینگونه احساسات، واکنشهایی بهنجار در برابر فشار روانی به شمار میآید. اضطراب فقط هنگامی نابهنجار است که در برابر موقعیتهایی روی دهد که اکثر مردم آنها را به راحتی حل و فصل میکنند (اتکینسون[2] و همکاران ، 1385). این حالت ممکن است جنبه مزمن و مداوم بیابد که در این صورت نه تنها نمیتوان پاسخ را سازشیافته دانست بلکه باید آن را به منزله منبع شکست، سازشنایافتگی و استیصال گستردهای تلقی کرد که فرد را از بخش عمدهای از امکاناتش محروم میکند (دادستان، 1389).
اختلالهای اضطرابی، گروهی از اختلالها را در بر میگیرد که در آنها اضطراب یا نشانه اصلی اختلال است یا اینکه وقتی شخص تلاش دارد رفتارهای غیر انطباقی معینی را کنترل کند گرفتار آن میشود (اتکینسون و همکاران، 1385). فهرست اختلالات اضطرابی در “چهارمین نسخه راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی” (DSM-IV-TR[3]) شامل 12 مورد زیر است: (1) اختلال پانیک[4] با گذرهراسی (آگورافوبیا)[5] ، (2) اختلال پانیک بدون گذرهراسی، (3) گذرهراسی بدون سابقه اختلال پانیک، (4) هراس (فوبیا)های معین[6]، (5) فوبیای اجتماعی[7]، (6) اختلال وسواسی-اجباری[8]، (7) اختلال فشار روانی آسیب زاد[9]، (8) اختلال فشار روانی حاد، (9) اختلال اضطرابی فراگیر[10]، (10) اختلال اضطرابی ناشی از بیماری طبی عمومی، (11) اختلال اضطرابی ناشی از مواد، (12) اختلال اضطرابیای که جای دیگر ذکر نشده باشد (NOS) (سادوک[11] و سادوک، 1387). این طبقه در DSM-V نیز با همین نام قرار دارد. اما تفاوتی که وجود دارد این است که بسیاری از اختلالاتی که در DSM-IV-TR تحت عنوان اختلالات اضطرابی مطرح شدهاند در راهنمای جدید در بین طبقات مجزای اختلالات اضطرابی، اختلالات وسواسی- عملی و اختلالات مرتبط با آن، و اختلالات مرتبط با سانحه و عوامل تنشزا، توزیع شدهاند (2013، APA).
اختلال اضطراب اجتماعی ([12]SAD) یا هراس اجتماعی ([13]SP) رسماً به عنوان یک ماهیت بالینی متمایز، با انتشار DSM-III در سال 1980، شناخته شد. اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) ترسی مشخص و ثابت از شرمندهشدن یا مورد ارزیابی منفی قرارگرفتن در موقعیتهای اجتماعی یا در زمان انجام فعالیتی در حضور دیگران است (سادوک[14] و سادوک[15]،1386). بنابراین از این موقعیتها بیشتر به واسطه اضطراب شدیدی که به همراه دارند پرهیز میشود (ترک[16] و همکاران، 2001). SAD شایع است (فرماک[17]، 2002؛ کسلر[18] و همکاران، 2005)، تا آنجا که شیوع 13 درصدی این اختلال در جامعه، آن را در جایگاه سومین اختلال رایج روانپزشکی پس از اختلال افسردگی اساسی و وابستگی به الکل قرار داده است (کسلر و همکاران، 1994). معمولاً این اختلال به دورهای درازمدت از ناتوانی میانجامد (براس[19] و همکاران، 2005) و مبتلایان به این اختلال از آسیبهای چشمگیری درکارهای روزانه زندگی، روابط اجتماعی و شغلی رنج میبرند (ویتچن[20] و همکاران، 2000؛ ریچ[21] و هافمن[22]، 2004).
بر این اساس، عوامل بازدارنده یا مداخلهکننده در بروز رفتارهای اجتماعی یکی از بسترهای مهم مطالعات بالینی و رشدی محسوب میشود. اگرچه، در برخی از پژوهشها، بر نقش با اهمیت اضطراب اجتماعی در پیشبینی تجربه مشکلات تحصیلی (ونآمریگن[23] و همکاران، 2002)، اجتماعی و حرفهای (آلدن[24] و تیلور[25]، 2004؛ دیویدسون[26] و همکاران، 1993؛ ویتچن و بلاچ[27]، 1996) تاکید شده است، اما استین[28] و گرمن[29] (2001) دریافتند که اغلب نشانههای اضطرابی در تعاملات اجتماعی، به درمانهای موثر پاسخ مثبت نشان میدهند. نکتهای که حائز اهمیت است شناسایی این درمانهای موثر است. بیتردید، یکی از ملاکهای محوری در دستیابی به این هدف و پیشرفت در قلمروی درمان تجارب اجتماعی اضطرابزا، شناخت عوامل موثر در این اختلال در موقعیتهای تجربی و بالینی و شناسایی مداخلههای بجا و ضروری از طریق مقایسه تکنیکهای درمانی مختلف میباشد.
1-2: بیان مسأله
اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)، که به هراس اجتماعی نیز معروف است، یک اختلال اضطرابی شایع و اغلب ناتوانکننده است. ویژگیهای اصلی SAD، اضطراب در موقعیتهای بینفردی، عملکرد اجتماعی، یا هر دو، و نیز اجتناب از آن موقعیتها میباشد. در واقع، اضطراب اجتماعی آسیبشناختی با نگرانی بیشازحد از احساس حقارت، شرمندگی، یا هر پیامد هیجانی مشابه در نتیجه ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران مشخص میشود (اورسیلو[30] و روئمر[31]، 2005).
این اختلال با آسیب جدی در چند عملکرد فرد، از جمله روابط عاشقانه و غیرعاشقانه، عملکرد تحصیلی، و عملکرد شغلی همراه است (دیویدسون[32] و همکاران، 1993، شنیر[33] و همکاران، 1992). SAD همچنین با افزایش خطر آسیبهای روانی همبود، بهویژه افسردگی، سایر اختلالات اضطرابی و سوءمصرف مواد همراه است (مگی[34] و همکاران، 1996؛ شنیر و همکاران، 1992).
SAD یک اختلال شایع است (فرماک[35]، 2002؛ کسلر و همکاران، 2005). سن شروع این اختلال پایین، و شیوع آن بین 7% تا 12% و گاهی بالای 13% گزارش شده است (ویتچن[36] و فهم[37]، 2001؛ فرماک، 2002؛ کسلر و همکاران، 2005). با وجود شیوع بالای آن، این اختلال اغلب توسط متخصصان تشخیص داده نمیشود، و بنابراین درمان هم نمیشود (هربرت[38] و همکاران، 2004؛ ویتچن و همکاران، 1999). بررسیها نشان دادهاند که تنها یک سوم مبتلایان به SAD در دوره بیماریشان برخی از درمانها را دریافت میکنند (ویتچن و همکاران، 2000) و این در حالی است که این اختلال بدون مداخله، گرایش به طیکردن یک سیر مزمن و مداوم دارد. در نتیجه، شیوع بالای SAD به همراه سطوح بالای فشار روانی و آسیب مرتبط با آن، این اختلال را به یک نگرانی عمده سلامت عمومی تبدیل کرده است (کشدان[39]، و هربرت، 2001؛ لانگ[40]، و استین[41]، 2001).
[سه شنبه 1399-08-13] [ 10:30:00 ب.ظ ]
|